Jak wynika z raportu opublikowanego przez GUS, coraz więcej par w Polsce decyduje się na związki nieformalne. Dla większości banków prywatne relacje, jakie łączą ich klientów nie mają większego znaczenia. Tylko nieliczne instytucje finansowe stosują odmienną metodę obliczania zdolności kredytowej dla osób pozostających w związkach nieformalnych.
Osoby tworzące związki partnerskie posiadają ograniczone prawa w porównaniu do związków małżeńskich. Różnica widoczna jest chociażby w prawach majątkowych. Przede wszystkim majątek nabywany w małżeństwie stanowi majątek wspólny małżonków, o ile ustawowa wspólnota majątkowa nie została ograniczona np. poprzez intercyzę. W przypadku związków nieformalnych zakup odbywa się na zasadzie udziałów (np. każdy z partnerów nabywa 50 proc. nieruchomości). Choć nie zawsze udziały muszą być równe. Jeden z partnerów może np. zaangażować wkład własny, wówczas jego udział może być wyższy. Warto zaznaczyć, że żaden z partnerów nie ma prawa do udziału w majątku osobistym drugiego, wypracowanym podczas trwania konkubinatu. Każdy pracuje tylko na własny rachunek i tworzy swój majątek osobisty.
Przykładowo, jeżeli zakup nieruchomości został sfinansowanych ze środków uzyskanych z kredytu, osoby przebywające w związkach nieformalnych odpowiadają solidarnie, (jeżeli umowa nie przewiduje inaczej) za spłatę zobowiązania. Po rozpadzie konkubinatu dawni partnerzy mogą dokonać umownego zniesienia współwłasności, gdy są zgodni, co do samego zniesienia współwłasności, jak i do sposobu, w jaki zniesienie ma być dokonane. W przypadku braku porozumienia, każdy z byłych partnerów może wystąpić do sądu z żądaniem zniesienia współwłasności. Wyróżnia się trzy podstawowe sposoby zniesienia współwłasności:
1) Podział rzeczy wspólnej,
2) Przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli,
3) Sprzedaż rzeczy wspólnej i podział uzyskanej w ten sposób kwoty miedzy właścicieli.
Warto podkreślić, że w przypadku kredytu (np. hipotecznego) jedynie bank może podjąć decyzję o wyłączeniu jednego ze współkredytobiorców z umowy kredytowej(sąd rozstrzyga jedynie kwestie związane z podziałem majątku). Przed podjęciem takiej decyzji bank wymaga przedstawienia dokumentów, na podstawie, których oceni, czy drugi kredytobiorca będzie w stanie samodzielnie spłacić zobowiązanie.