Dnia 19 lutego 2016 r. weszła w życie Ustawa z dnia 9 października 2015 r. o wsparciu kredytobiorców znajdujących się w trudnej sytuacji finansowej, którzy zaciągnęli kredyt mieszkaniowy (Dz.U.2015.1925 z dnia 20.11.2015) i nie jest to ustawa o tzw. pomocy dla frankowiczów.
Ustawa ma pomóc osobom fizycznym, które zaciągnęły kredyt hipoteczny i znalazły się w trudnej sytuacji finansowej. Dotyczy to kredytów uzyskanych w bankach i spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych, nie-zależnie od waluty, w jakiej zaciągnęli zobowiązanie.
Aby uzyskać wsparcie należy spełnić pewne warunki:
– w dniu złożenia wniosku o wsparcie kredytobiorca musi posiadać status bezrobotnego, lub
– kredytobiorca ponosi miesięczne koszty obsługi kredytu mieszkaniowego w wysokości przekraczającej 60% dochodów osiąganych miesięcznie przez gospodarstwo domowe, lub
– miesięczny dochód gospodarstwa domowego, pomniejszony o miesięczne koszty obsługi kredytu mieszkaniowego nie przekracza kwoty uprawniającej do korzystania z pomocy społecznej.
Wsparcie nie może być przyznane:
– jeżeli utrata zatrudnienia nastąpiła w wyniku rozwiązania umowy o pracę za wypowiedzeniem przez kredytobiorcę lub rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika
– jeżeli umowa kredytu mieszkaniowego została wypowiedziana
– za okres, w którym kredytobiorcy przysługuje świadczenie z tytułu utraty pracy wynikające z zawartej umowy ubezpieczenia spłaty kredytu, gwarantującej wypłatę świadczenia na wypadek utraty pracy w dniu złożenia wniosku o wsparcie
– kredytobiorca jest właścicielem innego lokalu mieszkalnego lub domu jednorodzinnego lub jest najemcą innego lokalu mieszkalnego lub domu jednorodzinnego.
Udzielone wsparcie odbywa się za pośrednictwem Banku Gospodarstwa Krajowego (BGK) i jest zwrotne, natomiast wniosek o wsparcie składa się u kredytodawcy, u którego zaciągnięto kredyt. Wniosek można złożyć do 31 grudnia 2018 r. Pomoc polega na przekazywaniu kredytodawcy środków pieniężnych na spłatę kredytu, przez okres maksymalnie 18 miesięcy. Wysokość wsparcia stanowi równowartość przewidywanych 18 miesięcznych rat kapitałowych i odsetkowych kredytu mieszkaniowego, z tym, że jeżeli wysokość przewidywanej miesięcznej raty kapitałowej i odsetkowej jest wyższa niż 1500 zł, do określenia wysokości wsparcia przyjmuje się kwotę 1500 zł, a do pozostałej różnicy kredytobiorca musi dopłacić.
Zwrot uzyskanego wsparcia następuje po upływie 2 lat od wypłaty ostatniej raty wsparcia, jest dokonywany przez 8 kolejnych lat i nie podlega oprocentowaniu. To znaczy, że kredytobiorca nie płaci odsetek od kwoty, jaką BGK przeznaczył na pomoc. Przykładowo, jeśli kredytobiorca uzyskał maksymalną możliwą pomoc, czyli 27 000 zł, po 2 latach przerwy rozpocznie spłatę przez 8 lat w ratach wynoszących 281,25 zł.
Źródło: Ustawa z dnia 9 października 2015 r. o wsparciu kredytobiorców znajdujących się w trudnej sytuacji finansowej, którzy zaciągnęli kredyt mieszkaniowy (Dz.U.2015.1925 z dnia 20.11.2015)
