W dniu 29 czerwca 2022 roku weszła w życie ustawa nowelizująca ustawę z 8 czerwca 2017 roku o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego niektórych pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych. Podwyższeniu uległy wskaźniki służące ustalaniu wysokości wynagrodzeń.
Do kogo jest skierowana ustawa?
Ustawa skierowana jest do wszystkich podmiotów leczniczych, zarówno publicznych jak i prywatnych placówek takich jak przedsiębiorcy, fundacje i stowarzyszenia, których celem statutowym jest wykonywanie zadań w zakresie ochrony zdrowia i których statut dopuszcza prowadzenie działalności leczniczej.
Ustawą nie są objęci lekarze, pielęgniarki lub fizjoterapeuci wykonujący zawód w ramach działalności leczniczej jako praktykę zawodową.
Ustawa nie dotyczy osób, które posiadają uprawnienia do wykonywania zawodu medycznego, ale piastują stanowiska administracyjne lub zarządcze nie związane z udzielaniem świadczeń
Kogo dotyczą podwyżki?
Ustawa dotyczy osób zatrudnionych na umowę o pracę. Podwyżkami objęci są:
- pracownicy wykonujący zawód medyczny
- pracownicy działalności podstawowej, inni niż pracownicy wykonujący zawód medyczny
Wydaje się, że najtrudniejszym zadaniem po nowelizacji jest ustalenie w jakiej kategorii dany pracownik się znajduje i czy przysługuje mu prawo do podwyższonego wynagrodzenia.
Pracownicy wykonujący zawód medyczny
W ustawie o działalności leczniczej znaleźć można niejasną definicję kim są „pracownicy wykonujący zawód medyczny”. Osobę wykonującą zawód medyczny definiuje się jako „osobę uprawnioną na podstawie odrębnych przepisów do udzielania świadczeń zdrowotnych oraz osobę legitymującą się nabyciem fachowych kwalifikacji do udzielania świadczeń zdrowotnych w określonym zakresie lub w określonej dziedzinie medycyny.”. Pojęcie „wykonywanie zawodu medycznego” odnosi się do osób, które fachowo, stale i w celach zarobkowych zajmują się wykonywaniem zajęcia mającego związek z medycyną i które mają odpowiednie kwalifikacje.
Niektóre z zawodów medycznych zostały uregulowane w odrębnych ustawach, które określają m.in. zasady wykonywania poszczególnych zawodów, (np.: ustawa z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty, ustawa z dnia 15 lipca 2011 r. o zawodach pielęgniarki i położnej, rozdział 2 ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym, ustawa z dnia 19 kwietnia 1991 r. o izbach aptekarskich, ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej)
Pomocne w ustalenie tej kategorii osób może być także załącznik nr 2 do rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 13 czerwca 2017 r. w sprawie specjalizacji w dziedzinach mających zastosowanie w ochronie zdrowia. Wymienione w nim zawody, po spełnieniu pewnych warunków i uzyskania specjalizacji spełniają wytyczne ustawy. Jeżeli jakiś zawód nie znalazł się wśród tych wymienionych ww. załączniku do Rozporządzeniem nie przesadza to iż nie może być uznany za zawód medyczny, jeżeli można wskazać inny przepis, który wskazuje prawo do udzielania przez daną osobę wykonującą taki zawód świadczeń zdrowotnych.
Pracownicy działalności podstawowej
Drugą grupę pracowników objętych Ustawą stanowią „pracownicy działalności podstawowej, inni niż pracownicy wykonujący zawód medyczny”.
Zgodnie z brzmieniem ustawy są to osoby które w wykonują pracę pozostającą w związku z udzielaniem świadczeń zdrowotnych w komórkach organizacyjnych zakładu leczniczego, których działalność jest związana z udzielaniem świadczeń zdrowotnych lub stanowisku analogicznym.
Zagadnienie posiadanych kwalifikacji:
Wskaźnik według którego wylicza się wynagrodzenie uzależniony jest od posiadanych przez pracownika kwalifikacji. Kwalifikacje wymagane ustawą są oczywiste, ale należy mieć na uwadze, że dany pracodawca może zaostrzyć regulacje wewnętrzne co do zajmowania określonego stanowiska.
Co bardzo ważne z punktu widzenia pracownika, wraz z nowelizacją w umowach o pracę musi znaleźć się zapis do której grupy zawodowej dany pracownik należy.
W jaki sposób odbywa się wyliczenie nowych płac?
Do 13 lipca pracodawca powinien zawrzeć ze związkami zawodowymi lub w przypadku ich braku z wybranym reprezentantem porozumienia. Jeżeli do porozumienia by nie doszło, kierownik podmiotu leczniczego miał do dnia 20 lipca 2022 r. w drodze zarządzenia ustalić podwyższone wynagrodzenia z mocą od 1 lipca 2022 r.
Uwzględnienie podwyżek oraz określenie grupy zawodowej wskazanej w załączniku do Ustawy, do której dany pracownik należy, powinno nastąpić do 29 grudnia 2022 roku.
