Do Ośrodka Doradztwa Finansowego i Konsumenckiego w Białej Podlaskiej zgłosiła się Pani Martyna, która będąc na studiach zaciągnęła pożyczkę. Miała problemy ze spłatą zobowiązania, dokonywała nieregularnych wpłat. Klientka wielokrotnie zmieniała miejsce zamieszkania i w konsekwencji przestała dostawać jakakolwiek korespondencję. We wrześniu ubiegłego roku bank sprzedał jej zobowiązanie firmie windykacyjnej, która wystąpiła na drogę sądową i w marcu 2020 roku został wydany nakaz zapłaty, którego jednak nie otrzymała. We wrześniu 2020 roku dostała nakaz zapłaty od komornika i niezwłocznie skontaktowała się z wierzycielem, któremu uiściła całą należną kwotę jakiej on żądał tj. należność główna i odsetki. Po upływie roku we wrześniu 2021 r. klienta otrzymała kolejne pismo od innego komornika informujące o wszczęciu egzekucji długu, który już spłaciła. Klienta pyta co ma robić, bo przecież już dawno ten dług zapłaciła i dlaczego kolejny komornik prowadzi egzekucje tego samego długu?
Po weryfikacji dokumentów okazało się, że po wydaniu nakazu zapłaty klienta rzeczywiście go nie otrzymała, dlatego sąd zobowiązał wierzyciela na podstawie art. 139 1 § 1 kodeksu postepowania cywilnego do doręczenia tego pisma za pośrednictwem komornika. Oznacza to, że wierzyciel, kiedy otrzymał nakaz zapłaty był zmuszony wystąpić do komornika w celu poszukiwania nowego adresu klientki wraz z wnioskiem o doręczenie tego nakazu zapłaty, którego ona nie dostała. Należy w tym miejscu zaznaczyć, że postępowanie prowadzone we wrześniu 2020 roku było postępowaniem nieegzekucyjnym, czyli nie miało na celu wyegzekwowanie od klientki zasądzonej kwoty, a jedynie dostarczenie jej pisma – nakazu zapłaty wydanego przez sąd. Komornik nie mógł egzekwować kwoty, bo nie było klauzuli, więc wtedy doręczył jej pismo i poinformował o saldzie zadłużenia.
W sytuacji, kiedy klienta spłaciła zadłużenie w kwocie jakiej żądał wierzyciel we wrześniu 2020 r. to wszczęcie egzekucji tego długu było bezpodstawne. Jednakże należy zauważyć, że wierzyciel w październiku 2020 r. po otrzymaniu wpłaty wystąpił jeszcze do sądu o wydanie postanowienia o zapłatę kosztów jakiej poniósł w związku z doręczeniem korespondencji sądowej za pośrednictwem komornika.
Natomiast w lipcu 2021 roku wierzyciel wystąpił o nadanie klauzuli wykonalności na oba zobowiązania jakie posiadał tj. na wydany w marcu 2020 r. nakaz zapłaty oraz na postanowienie o zapłacie kosztów wydanym w październiku 2020 r. Następnie po uzyskaniu klauzuli wykonalności wystąpił do komornika o wszczęcie egzekucji obu zobowiązań. Dlatego też komornik we wrześniu 2021 r. wszczął egzekucję i zawiadomił o tym klientkę. Komornik działa na podstawie tytułu wykonawczego i nie jest zobowiązany do badania jego zasadności. W takiej sytuacji klientka po otrzymaniu zawiadomienia od komornika o wszczęciu egzekucji powinna jak najszybciej złożyć powództwo przeciwegzekucyjne na podstawie art. 840. § 1 ustawy Kodeks postępowania cywilnego i na tej drodze żądać pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności w części dotyczącej nakazu zapłaty, gdyż dług został już spłacony, a co za tym idzie zobowiązanie wygasło. Klientka powinna takie powództwo zwane opozycyjnym założyć do sądu w obrębie, którego prowadzone aktualnie postępowanie egzekucyjne.
Powództwo przeciwegzekucyjne jest jak każde inne powództwo, dlatego pozew powinien spełniać wymogi pisma procesowego tzn. zawierać wskazanie stron postępowania powoda oraz pozwanego oraz ich dane i adresy. Klientka powinna do pisma dołączyć również wszystkie dokumenty jakie posiada na potwierdzenie spełnienia długu, czyli: kopie korespondencji z wierzycielem, kopie przelewu albo wpłaty należności na rzecz wierzyciela. Ponadto należy pamiętać, że powództwo przeciwegzekucyjne podlega opłacie sądowej, która jest uzależniona od wartości przedmiotu spory i wynosi:
- 30 zł dla spraw do 500 zł;
- 100 zł dla spraw ponad 500 zł do 1 500 zł;
- 200 zł dla spraw ponad 1 500 zł do 4 000 zł;
- 400 zł dla spraw ponad 4 000 zł do 7 500 zł;
- 500 zł dla spraw ponad 7 500 zł do 10 000 zł;
- 1 000 zł dla spraw ponad 10 00 zł do 20 000 zł
- ponad 15 000 złotych do 20 000 złotych – w kwocie 1 000 złotych.
Natomiast jeśli wartość przedmiotu sporu wynosi ponad 20 000 złotych to stosuje się opłatę w wysokości 5% tej wartości, nie więcej jednak niż 200 000 złotych.
Oznacza to, że klienta na drodze powództwa przeciwegzekucyjnego może się skutecznie bronić przed wszczęciem egzekucji spłaconego już długu. Jednakże cześć klauzuli dotycząca zapłaty kosztów związanych z dostarczeniem korespondencji przez wierzyciela za pośrednictwem komornika pozostaje w mocy. Dlatego też klienta w toczącej się egzekucji komorniczej jest zobowiązana zapłacić wierzycielowi jeszcze te koszty.
Podstawa prawna:
- Ustawa z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego. (Dz.U. 1964 nr 43 poz. 296)
- Ustawa z dnia 28 lipca 2005 r. – O kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. 2005 Nr 167 poz. 1398)
